Η εταιρία διοργανώνει μία σειρά εκδηλώσεων για τη σημαντική επέτειο: εορταστικές φωτογραφίσεις των Lindbergh and Demarchelier, έκθεση ρετρό στο Hangar Bicocca και παρουσίαση του Ημερολογίου Pirelli 1986 που επιμελήθηκε ο Helmut Newton και δεν είχε δει το φως της δημοσιότητας μέχρι τώρα.
Το Pirelli Calendar που κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 1964, γιορτάζει την 50ή του επέτειο στο Μιλάνομε μία σειρά εκδηλώσεων και ένα ξεχωριστό γκαλά για προσκεκλημένους, δημοσιογράφους και συλλέκτες από όλο τον κόσμο, στο Hangar Bicocca το σύγχρονο εκθεσιακό χώρο της Pirelli για την τέχνη.
Η Pirelli έχει ετοιμάσει διάφορες εκδηλώσεις για τον εορτασμό της σημαντικής επετείου. Τον Ιούνιοοργανώθηκε μία ειδική φωτογράφιση στη Νέα Υόρκη με τους κορυφαίους φωτογράφους Peter Lindbergh &Patrick Demarchelier (ο πρώτος είχε επιμεληθεί τα ημερολόγια το 1996 και το 2002, ο δεύτερος τις εκδόσεις2005 και 2008) και μία αντιπροσωπευτική ομάδα μοντέλων από τα πιο σύγχρονα Ημερολόγια: Alessandra Ambrosio, Helena Christensen, Isabeli Fontana, Miranda Kerr, Karolina Kurkova και Alek Wek.
Παράλληλα με το αποψινό παραδοσιακό γκαλά, το οποίο φιλοξενεί περίπου 800 προσκεκλημένους, εγκαινιάζεται σήμερα μία έκθεση αναδρομικού χαρακτήρα στο κέντρο τέχνης & πολιτισμού της Pirelli ‘Hangar Bicocca’ στο Μιλάνο. Η έκθεση που θα είναι ανοιχτή για τους προσκεκλημένους της εκδήλωσης και στη συνέχεια για το κοινό στις 23 και 24 Νοεμβρίου 2013, είναι μία ιστορική αναδρομή στα 50 Χρόνια του Ημερολογίου – γνωστού ως “The Cal”™ - μέσα από 160 φωτογραφίες 30 και πλέον δημιουργών οι οποίοι έχουν εργαστεί στο project του Ημερολογίου όλα αυτά τα χρόνια.
Για να γιορτάσει την εμβληματική επέτειο, η Pirelli αποφάσισε να μην δημιουργήσει νέο Ημερολόγιο για το 2014 αλλά να χρησιμοποιήσει την έκδοση του 1986 την οποία είχε επιμεληθεί ο Helmut Newton και μέχρισήμερα ήταν ‘κρυμμένη’ στα αρχεία της εταιρίας. Οι εκτενείς εργασίες ρετουσαρίσματος που πραγματοποίησε το Ίδρυμα Pirelli έκανε εφικτή την υλοποίηση του project.
Μετά από σχεδόν 30 χρόνια, αυτό το ημερολόγιο, το οποίο εκμεταλλεύεται την ευτυχή συγκυρία ότι 1986 και 2014 έχουν το ίδιο ημερολογιακό έτος, βγαίνει από το σκοτάδι με την ευκαιρία των επετειακών εορτασμών.
50 ΧΡΟΝΙΑ “THE CAL”™: Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΠΙΟ ΔΙΑΣΗΜΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ
Το “The Cal”™ ήταν πνευματικό παιδί της Pirelli UK Limited, της Βρετανικής θυγατρικής εταιρίας τουGroup, η οποία εργάστηκε στο project με μεγάλη ελευθερία κινήσεων. Το 1964 οι Βρετανοί, αναζητώνταςμία στρατηγική μάρκετινγκ που θα βοηθούσε την Pirelli να ξεχωρίσει από τον τοπικό ανταγωνισμό,ανέθεσαν στον καλλιτεχνικό διευθυντή Derek Forsyth και το Βρετανό φωτογράφο Robert Freeman, διάσημο για τα πορτρέτα των Beatles, να δημιουργήσουν κάτι εντελώς πρωτοποριακό για την εποχή του.
Το αποτέλεσμα ήταν ένα ποιοτικό, αποκλειστικό προϊόν με καλλιτεχνικές και πολιτισμικές αποχρώσεις που από την αρχή ξεχώρισε από τον κόσμο της μόδας και του “γκλάμουρ”.
Από τότε και για 50 χρόνια, το “The Cal”™ συνέχισε να σηματοδοτεί το πέρασμα του χρόνου με έργα των πιο αναγνωρισμένων φωτογράφων της εποχής τους – αποτυπώνοντας και ερμηνεύοντας τη σύγχρονη κουλτούρα και συχνά καθιερώνοντας νέες τάσεις.
Οι τρεις εποχές του “The Cal”™
Η ιστορία του Ημερολογίου της Pirelli μπορεί να χωριστεί σε τρεις διαφορετικές εποχές:
–
Την πρώτη δεκαετία - 1964 έως ’74 - την οποία ακολούθησε μία διακοπή της έκδοσης (για εννέα χρόνια) λόγω της παγκόσμιας ύφεσης που προκλήθηκε από τον Πόλεμο του Γιομ Κιπούρ, το λεγόμενο αραβοϊσραηλινό πόλεμο και την πετρελαϊκή κρίση
–
Τη δεύτερη δεκαετία - ’84 έως ’94 – κατά τη διάρκεια της οποίας το Ημερολόγιοεπανακυκλοφόρησε και η επιτυχία του έφτασε στα ύψη
–
Από το 1994 μέχρι σήμερα, που περιλαμβάνει την αλλαγή της χιλιετίας, οπότε και το “The Cal”™μεταμορφώθηκε σε αντικείμενο cult και αναγνωρίστηκε ως πρωτοποριακό concept.
Στα πρώτα χρόνια του “The Cal”™ κυριαρχούσαν οι Beatles, η ροκ μουσική και η μίνι φούστα, αλλά καιτα κινήματα διαμαρτυρίας της νεολαίας και τα αντιπολεμικά συλλαλητήρια λόγω Βιετνάμ. Το Ημερολόγιο σύντομα από ‘εταιρικό δώρο’ για σημαντικούς πελάτες έγινε αποκλειστική έκδοση για ένα ακόμα πιο περιορισμένο κοινό.
Τα μοντέλα ήταν κυρίως νεαρά κορίτσια στα πρώτα τους βήματα, φωτογραφημένα σε ατμοσφαιρικά καιμοναδικά σκηνικά: εξωτικές παραλίες και τοπία ιδιαίτερου φυσικού κάλλους. Αλλά ακόμα και αυτές οι πρώτες λαμπερές φωτογραφίες απηχούσαν τη γνήσια αισθητική φιλοσοφία και κουλτούρα του Ημερολογίου: Το “The Cal”™ φιλοδοξούσε να γίνει σύμβολο της αλλαγής των καιρών. Το 1968, ο HarriPeccinotti εμπνεύστηκε από την ποίηση των Elizabeth Barrett Browning, Allen Ginsberg και Ronsard, ενώ την επόμενη χρονιά απέρριψε τις στημένες πόζες προτιμώντας τις πιο φυσικές και αυθόρμητες φωτογραφίσεις στις ηλιόλουστες παραλίες της Καλιφόρνια. Το 1972, η Sarah Moon έγινε η πρώτη γυναίκα φωτογράφος που τράβηξε φωτογραφίες για το Ημερολόγιο καταρρίπτοντας μια για πάντα τα σχετικάταμπού.
Η ανακοίνωση το Μάρτιο του 1974 για τη διακοπή της έκδοσης προκάλεσε μεγαλύτερο σάλο στα Βρετανικά και διεθνή μέσα ενημέρωσης από όσο το λανσάρισμά του, κάτι που αποτέλεσε ένδειξη της συνεχώς αυξανόμενης αναγνώρισης της επιτυχίας του Ημερολογίου της Pirelli. Τη δεκαετία που ακολούθησε, διάφορα βιβλία, συλλογές και ανθολογίες, σε διαφορετικές γλώσσες, ήταν αφιερωμένα στο Ημερολόγιο, με πιο διάσημο ένα αφιέρωμα το 1975 στα δέκα χρόνια του “The Cal”™, με νοσταλγικό πρόλογο γραμμένο από το μοναδικό David Niven.
Το 1984 τελικά σηματοδότησε την πολυαναμενόμενη επιστροφή του Ημερολογίου. Με νέο καλλιτεχνικό διευθυντή τον Martyn Walsh, το Ημερολόγιο επέστρεψε στις ρίζες του, συμπεριλαμβάνοντας κάποιες διακριτικές σχεδόν ανεπαίσθητες αναφορές στο κύριο προϊόν του Group: τα ελαστικά. Στις παραλίες των Μπαχάμας, δίπλα στα όμορφα μοντέλα φωτογραφημένα για το Ημερολόγιο του 1984 από τον Uwe Ommer, μυστηριώδη ίχνη εμφανίζονταν στην άμμο: ήταν το σχέδιο πέλματος του τελευταίου προϊόντος της Pirelli, του ελαστικού Ρ6. Σε ό,τι αφορά την προϊοντική διαφημιστική χρήση ήταν μία διακριτική αλλά διάχυτη παρουσία, προβάλλοντας την τεχνολογία της εποχής.
Το 1987, ο Terence Donovan δημιούργησε ένα επαναστατικό Ημερολόγιο μόνο με μαύρα μοντέλα, στο οποίο συμμετείχε η μόλις 16 ετών Naomi Campbell στο ξεκίνημα της καριέρας της. Την επόμενη χρονιά, οBarry Lategan συμπεριέλαβε άντρα μοντέλο για πρώτη φορά σε ένα παραδοσιακό μέσον επίδειξηςγυναικείας ομορφιάς. Το 1990, ο Arthur Elgort δημιούργησε το πρώτο ασπρόμαυρο Ημερολόγιο Pirelli,αφιερωμένο στους Ολυμπιακούς Αγώνες και τη Γερμανίδα σκηνοθέτη Leni Riefenstahl.
•
Από το 1994 μέχρι σήμερα
Το 1993, που συνέπεσε με το τέλος μιας ακόμα δεκαετίας και μετά από μία αλλαγή στην ηγεσία της εταιρίας, υπήρξε μία ακόμα αποφασιστική καμπή. Η Pirelli ανέβασε το πήχη διεθνώς, λανσάροντας διαφημιστικές καμπάνιες υψηλού προφίλ (συμπεριλαμβανομένης της διάσημης φωτογραφίας του σπρίντερ Carl Lewis με κόκκινες γόβες στιλέτο) και το Ημερολόγιο έγινε ένα από τα βασικά εργαλεία για να μεταφέρει τη νέα εικόνα του Group. Την καλλιτεχνική κατεύθυνση ανέλαβε η διεύθυνση της εταιρίας στο Μιλάνο και αποφασίστηκε ότι όλες οι αναφορές σε ελαστικά έπρεπε να σταματήσουν. Έτσι, το “The Cal”™ επανήλθε στην αρχική του ταυτότητα μία καλλιτεχνική έκδοση χωρίς περιορισμούς ή όρια για τους δημιουργούς του πλην των κεντρικών στόχων για στυλ και καλαισθησία. Άλλωστε, η Pirelli είναι μία διεθνής μάρκα που δεν αντιπροσωπεύεται από μία μόνο προϊοντική οικογένεια, αλλά εκφράζει ένα ευρύ φάσμα αξιών και εννοιών, πρωτίστως μία δέσμευση στην καινοτομία και την αναζήτηση τελειότητας, στοιχείων που ανέκαθεν ενέπνεαν και το Ημερολόγιο.
Το 1994, ο Herb Ritts λανσάρισε μία νέα εποχή του “The Cal”™ με την ελίτ των supermodels: Cindy Crawford, Helena Christensen, Kate Moss και Karen Alexander. Το Ημερολόγιό του, με τίτλο “A Homage to Women” (‘Φόρος Τιμής στις Γυναίκες’) θέλησε να απαθανατίσει “τις γυναίκες της δεκαετίας του '90 και τη θέση τους στον κόσμο: περήφανες, σέξι και όμορφες εσωτερικά”. Από τότε, το δημιουργικό ταλέντο των φωτογράφων και η μαγική γοητεία των μοντέλων αποτέλεσαν τους ακρογωνιαίους λίθους για την επιτυχία του Ημερολογίου Pirelli. Η σχέση του με τον κόσμο της μόδας και του “γκλάμουρ” έγινε ακόμα ισχυρότερη: για τα αστέρια της πασαρέλας, μία εμφάνιση στο “The Cal”™ αποτελεί μέγιστη καταξίωση και υπάρχει σκληρός ανταγωνισμός μεταξύ των νεοφερμένων μοντέλων στο χώρο.
Ανάμεσα στα πιο διάσημα ονόματα που κοσμούν τις τελευταίες εκδόσεις είναι: Christie Turlington καιNaomi Campbell (πάλι) το 1995 (φωτογράφος: Richard Avedon); Carré Otis, Eva Herzigova και Nastassja Kinsky στο ’96 (φωτογράφος: Peter Lindbergh), και Inés Sastre και Monica Bellucci (το πρώτο μοντέλο από την Ιταλία) το ’97. Το 1998, ο Bruce Weber αφιέρωσε μερικές πόζες σε αρσενικούς αστέρες του κινηματογράφου και τραγουδιστές, ανάμεσα στους οποίους οι Robert Mitchum, John Malkovich, Kris Kristofferson, B.B.King και Bono, ενώ η Alek Wek και η Laetitia Casta ήταν τα πρόσωπα του 1999,φωτογραφημένα από τον Herb Ritts, και το 2000, από την Annie Leibovitz.
Ο εικοστός πρώτος αιώνας ξεκίνησε με ένα Ημερολόγιο Pirelli που δημιούργησε ο Mario Testinoφωτογραφίζοντας στη Νάπολη μεταξύ άλλων τις Gisele Bündchen και Frankie Rayder. Το 2002 το Ημερολόγιο περιείχε πολλές ηθοποιούς και δύο διάσημες εγγονές: τη Lauren Bush (17 ετών, εγγονή τουGeorge Senior) και Kiera Chaplin (εγγονή του μεγάλου Charlie). Το καστ του 2003, φωτογραφημένο και πάλι από τον Bruce Weber, ήταν ιδιαίτερα εντυπωσιακό: με τρεις Ιταλίδες καλλονές (Mariacarla Boscono, Eva Riccobono και Valentina Stilla) δίπλα σε διάσημα μοντέλα όπως οι Sophie Dahl, Heidi Klum, Karolina Kurkova και Natalia Vodianova, και εκπροσώπους του αντρικού φύλου από το χώρο του κινηματογράφου και του αθλητισμού (Alessandro Gassman, Stephane Ferrara και Richie La Montagne).
Η έκδοση 2004, στην 40ή επέτειο του “The Cal”™, είχε θέμα τις ελπίδες και τα όνειρα διάσημων προσωπικοτήτων όπως η Catherine Deneuve και η Isabella Rossellini και απέπνεε την τεχνολογική δημιουργικότητα του Nick Knight. Το 2005 ήταν η σειρά του Patrick Demarchelier: στο “O espirito do Brazil” φωτογράφησε μοντέλα του αναστήματος της Naomi Campbell και νέα στο χώρο όπως η Adriana Lima στις ηλιόλουστες παραλίες της Ipanema και της Copacabana. Το διάσημο Αγγλο/Τουρκικό δίδυμοMert & Marcus ήταν οι καλλιτέχνες της έκδοσης 2006, οι οποίοι επέλεξαν τη ρετρό γοητεία των sixties της Κυανής Ακτής και αισθησιακές καλλονές όπως οι Jennifer Lopez, Kate Moss και Gisele Bündchen. Το2007 ήταν η χρονιά του Χόλυγουντ καθώς συμμετείχαν πέντε ντίβες: Sophia Loren, Penelope Cruz, Hilary Swank, Naomi Watts και η ανερχόμενη Lou Doillon, που ποζάρισαν στο φακό των Ines & Vinoodh Matadin στην Καλιφόρνια. Το 2008, ο Patrick Demarchelier ανέλαβε για μία φορά την επιμέλεια του The Cal™, επιλέγοντας για πρώτη φορά τοποθεσίες στην Ασία. Φωτογραφημένο αποκλειστικά στη Σαγκάη, το καστ ήταν ένα μίγμα από Ανατολή και Δύση, και περιλάμβανε την Κινέζα ηθοποιό Maggie Cheung και τοtop model Doutzen Kroes.
Το 2009 ο γνωστός καλλιτέχνης Peter Beard ταξίδεψε το “The Cal”™ στη Μποτσουάνα, για να φωτογραφίσει διεθνούς φήμης μοντέλα όπως οι Daria Werbowy, Lara Stone και Mariacarla Boscono. ΟBeard, ο οποίος είχε ζήσει στην Κένυα για 30 χρόνια, είναι ένας από τους παγκοσμίως μεγαλύτερους φωτογράφους που έχουν απαθανατίσει το μυστήριο και τη γοητεία της Αφρικής. Την έκδοση 2010 ανέλαβε ο Αμερικανός φωτογράφος Terry Richardson - το “τρομερό παιδί” που είναι γνωστό για το άσεμνο, προκλητικό στυλ του, ο οποίος δούλεψε με χαλαρούς, θρασείς χαρακτήρες όπως οι Miranda Kerr, Lily Cole, Rosie Huntington και Ana Beatriz. Πίσω από το ημερολόγιο του 2011 βρισκόταν η δημιουργική ευφυΐα του Karl Lagerfeld: καλλιτέχνης, εστέτ και πολυτάλαντος, θρύλος στον κόσμο της μόδας. Στο στούντιό του στο Παρίσι, ο Lagerfeld δημιούργησε τη “Μυθολογία” (“Mythology”), ένα ημερολόγιο πουανέδειξε το πάθος του για την κλασική Ελληνική και Ρωμαϊκή κουλτούρα. Το εκθαμβωτικό καστ από εκπροσώπους του γυναικείου και ανδρικού φύλου περιλάμβανε τα μοντέλα Baptiste Giabiconi και Brad Kroenig και την ηθοποιό Julianne Moore. Η έκδοση 2012 ήταν δημιουργία του Mario Sorrenti, του πρώτου Ιταλού φωτογράφου, που επέλεξε την Κορσική σαν σκηνικό για τη “Λήθη” (“Swoon”), με πρωταγωνίστριες τις Milla Jovovich, Kate Moss και Isabeli Fontana.
Το 2013, το “The Cal”™ ήταν υπόθεση του Steve McCurry, ενός από τους παγκοσμίως πιο διάσημουςφωτογράφους ρεπόρτερ, του οποίου οι φωτογραφίες για την Pirelli αποκάλυπταν τη μεταβαλλόμενηκοινωνική και οικονομική κατάσταση στη Βραζιλία. Το καστ του που περιλάμβανε τη Βραζιλιάνα ηθοποιόSonia Braga, την τραγουδίστρια Marisa Monte, και τα μοντέλα Adriana Lima, Petra Nemcova και Summer Rayne Oakes, είχε κάτι κοινό: τη δέσμευσή του σε φιλανθρωπικές δράσεις, υποστηρίζοντας μη κυβερνητικούς οργανισμούς, Ιδρύματα και ανθρωπιστικά project.
1986: Η ΧΡΟΝΙΑ ΤΩΝ ΔΥΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΩΝ
Από τότε που λανσαρίστηκε, χάρη στη διορατικότητα της Pirelli UK, το ημερολόγιο έχει δοθεί τιμητικά σε επίλεκτα μέλη της διεθνούς κοινότητας. Είναι μία έκδοση cult, ένα σύμβολο και η αποκλειστικότητά τουενισχύει την προβολή του στα media και το μοναδικό του κύρος. Το 1971 το “The Cal”™ στάλθηκε στους Υπουργούς της Βρετανικής κυβέρνησης, τη Βασιλική Οικογένεια και ορισμένους VIP. Είναι ένα μοναδικό εργαλείο ανάδειξης εταιρική εικόνας (image-maker) με τη δύναμη να λανσάρει νέες τάσεις.
Στα μέσα της δεκαετίας του '1980, η Pirelli Italia, αναγνωρίζοντας την παγκόσμια δυναμική του “The Cal”™, αποφάσισε ότι ήθελε ένα μερίδιο της προβολής και ξεκίνησε μία αποκλειστική ενδο-εταιρικήπρόκληση. Το Βρετανικό και το Ιταλικό project έτρεχαν παράλληλα, αγνοώντας πεισματικά το ένα την ύπαρξη του άλλου.
Οι Βρετανοί, οι οποίοι δούλευαν με τον καλλιτεχνικό διευθυντή Martyn Walsh από το 1984, είχαν ήδη καταρρίψει αρκετά ταμπού, μεταξύ των οποίων τα καλαίσθητα αλλά ξεκάθαρα γυμνά. Εκείνη τη χρονιά επέλεξαν τον Αμερικανό φωτογράφο Bert Stern, τον άνθρωπο ο οποίος είχε απαθανατίσει τη Marilyn Monroe ολόγυμνη πίσω από ένα διάφανο πέπλο και είχε ξεκινήσει να δουλεύει στο χώρο της διαφήμισης πριν ασχοληθεί με τη φωτογράφιση πρωταγωνιστριών όπως η Elizabeth Taylor και η Audrey Hepburn. Αυτή η απόφαση προανήγγειλε μία ακόμα νέα εξέλιξη για το Ημερολόγιο: το άνοιγμα στη show business και την κινηματογραφική βιομηχανία.
Η Pirelli Italia, από την άλλη, ανέθεσε το project στο Helmut Newton. Ο Γερμανός φωτογράφος ήταν ήδη διάσημος: το βιβλίο του «Big Nudes» το 1981 τον είχε καθιερώσει σαν πρωτοπόρο καλλιτέχνη που διεύρυνε τα όρια της οπτικής κουλτούρας του 21ου αιώνα. Ο Newton ήταν αυτός ο οποίος μεταμόρφωσε τη ‘φωτογραφία’ μόδας σε status symbol. Ήταν πρωτοπόρος με την έννοια ότι έβγαλε τα μοντέλα του έξω από το στούντιο, στους δρόμους, δημιουργώντας σεκάνς εκπληκτικού γκλάμουρ. Τα γυναικεία ασπρόμαυραγυμνά του, αν και θύμιζαν αγάλματα ήταν πολύ ερωτικές φιγούρες.
Τελικά όμως, η έκδοση Ημερολογίου 1986 απεδόθη στο Stern: Ο Newton χρειάστηκε να παραιτηθεί λόγω προσωπικών προβλημάτων. Το Ημερολόγιο που εμπνεύστηκε και δημιούργησε αρχειοθετήθηκε σαν ένα πολύτιμο “οικογενειακό κειμήλιο”, που περίμενε την κατάλληλη περίσταση για να βγει από το σκοτάδι.
Οι φωτογραφίες του Stern, που απεικόνιζαν τα μοντέλα να παίζουν σε φανταστικά σύγχρονα καλλιτεχνικά στούντιο σαν αισθησιακές μούσες μετάφερε απόλυτα το μήνυμα και το πνεύμα του Ημερολογίου: το τελικό αποτέλεσμα ήταν ένα καλειδοσκόπιο χρωμάτων και γραφιστικών στοιχείων που απηχούσαν το πνεύμα τηςθρυλικής δεκαετίας του '80, ενώ το παρών έδωσαν και εντυπωσιακά, τολμηρά γυμνά.
Το Ημερολόγιο Pirellli 1986 από τον Helmut Newton: ιστορία
Όταν την άνοιξη του 1985, η Pirelli Italia ζήτησε από τον Helmut Newton να ‘οραματιστεί’ το Ημερολόγιο, η εταιρία δεν έθεσε περιορισμούς στη δημιουργικότητά του αλλά επέβαλε το προϊόν της Pirelli να εμφανίζεται στις φωτογραφίες. Αυτό ήταν μία νέα εξέλιξη, όχι μόνο για το διάσημο φωτογράφο αλλά και για το ίδιο το Ημερολόγιο, το οποίο μέχρι τότε είχε σαν θέμα αισθησιακές εικόνες που δεν θύμιζαν σε τίποτα τη βασική δραστηριότητα της Pirelli. Επομένως, τα διάφορα μοντέλα ελαστικών της Pirelli εμφανίζονταν στο σκηνικό της Ιταλικής φωτογράφισης.
Μέχρι τότε, η οποιαδήποτε προϊοντική τοποθέτηση ήταν άκρως διακριτική – στη χειρότερη περίπτωση, όπως αναφέραμε παραπάνω, περιοριζόταν σε ίχνη ελαστικών στην άμμο (Uwe Ommer, The Cal 1984), ή στο γραφιστικό στοιχείο cinturato στα κοστούμια που φόραγαν τα μοντέλα (Norman Parkinson, The Cal 1985). Ο Newton, ο οποίος γνώριζε καλά τη φήμη του Ημερολογίου, αποφάσισε να αποδεχτεί την πρόκληση.
Οι πρώτες φωτογραφίες τραβήχτηκαν το Μάιο κατά τη διάρκεια του Grand Prix του Monte Carlo, όπου εκτός των άλλων βρισκόταν το σπίτι του φωτογράφου. Η επόμενη τοποθεσία που επέλεξε ήταν το Podere Terreno στο Chianti, στην Τοσκάνη, και εν μέσω των αμπελώνων και της Ιταλικής εξοχής στην περιοχή της Siena, ο Newton ανακάλυψε το κατάλληλο σκηνικό για την Ιταλική εκδοχή του “The Cal”™. Κυματιστοί λόφοι, κυπαρίσσια, αγροικίες, εκκλησίες, γεωργικά μηχανήματα, ένα μικρό βενζινάδικο και Μεσαιωνικά χωριά αποτέλεσαν το φόντο για φωτογραφίες που μετέφεραν μία νεορεαλιστική ατμόσφαιρα.
Οι δρόμοι της Τοσκάνης δημιουργούσαν ιδανικό φόντο για τις εντυπωσιακές, προκλητικές καλλονές, οι οποίες θύμιζαν πρωταγωνίστριες Ιταλικών νεορεαλιστικών ταινιών όπως οι Silvana Mangano, Lucia Bosé και Sophia Loren, με τους άντρες να περιορίζονται στο ρόλο των θεατών.
Μόνιμη παρουσία στο πλευρό του Newton, η Manuela Pavesi. Δεν ήταν απλά στυλίστρια, αφού δουλειά της ήταν να ερμηνεύει το όραμα αυτής της υπεροπτικής, αεικίνητης θηλυκότητας και να βοηθά στο στήσιμο του σκηνικού. Ο Newton, με την αγάπη του για τη ζωντάνια και το ζωηρό ερωτισμό, έβαλε τη φαντασία του να δουλέψει αναζητώντας ένα αισθησιακό στυλ που θα μετέφερε το όραμά του για την Ιταλική ταυτότητα. ΗManuela Pavesi συνεργάστηκε μαζί του πάνω σε δημιουργικά και πρακτικά θέματα, ενώ μοιράστηκε τις τολμηρές, ενστικτώδεις μεθόδους του και το ασυνήθιστο ταλέντο του να μετατρέπει το προκλητικό περιεχόμενο σε λαμπερή εικόνα.
Και όταν ο Helmut Newton αναγκάστηκε να αφήσει το πλατό για να επιστρέψει στο Monte Carlo για επείγοντα οικογενειακά θέματα, η Pavesi ανέλαβε τη φωτογραφική του μηχανή δίνοντας ακριβείς οδηγίες για τις σωστές λείψεις. Το δάχτυλο στο διάφραγμα ήταν αυτό του βοηθού Xavier Alloncle, αλλά η δουλειά που στην ουσία βρισκόταν ήδη μέσα στο σώμα της μηχανής, έφερε τη δημιουργική σφραγίδα του Newton.
Το Ημερολόγιο που αποκαλύπτεται σήμερα και σέβεται απόλυτα το αρχικό project ακόμα και σε ό,τι αφορά τη διάταξη, περιλαμβάνει 12 ασπρόμαυρες καλλιτεχνικές φωτογραφίες που συνοδεύονται από 29 στιγμιότυπα από τα παρασκήνια τα οποία θα δώσουν στους λάτρεις του ημερολογίου μία γεύση από την ιστορική εκείνη φωτογράφιση στο Chianti και το Monte Carlo το 1985.
Η έκδοση που παρουσιάζουμε δεν έχει κυκλοφορήσει ποτέ πριν ολοκληρωμένη, ενώ έχει φιλοτεχνηθεί με υπέρτατο σεβασμό στην αρχική σύλληψη του project από το Newton. Οι φωτογραφίες εκφράζουν τη δημιουργική φιλοσοφία του και η επεξεργασία του τελικού προϊόντος απεικονίζει πιστά το καλλιτεχνικό του όραμα.
